Katar koci jest powszechnie występującym schorzeniem wśród kotów. Koty zarazić się mogą na wiele sposobów, min in droga bezpośredniego kontaktu, kontaktu z wydzielinami innego kota chorego, bądź od nosiciela bezobjawowego. Sami ludzie mogą nieopatrznie rozprzestrzenić wirusa na ubraniach. Koty posiadają w młodym wieku odporność matczyną która otrzymywać się możne do wieku kilku miesięcy (najczęściej do 3-4 m-ca życia). W tym okresie przeciwciała matczyne chronią kocięta przez zakażeniem. W późniejszym czasie wzrasta ryzyko zachorowania, czemu sprzyjać może dodatkowe zarobaczenie kota jak i obecność czynników zakazanych w środowisku.
Oto najczęstsze objawy obserwowane w przebiegu tej jednostki :
- przezroczysty wyciek z nosa i oczu
- kichanie
- zamglenie oczu
- nachodzenie trzeciej powieki
- zapalenie spojówek
- gorączka
- utrata apetytu i pragnienia
- apatia
- senność
- zmiana wycieku z oczu na ropny (świadczy o dołączeniu się zakażenia bakteryjnego)
- wypadanie sierści wokół oczu i nosa
Leczenie ma na celu zwalczanie wtórnych infekcji bakteryjnych (antybiotyki) oraz ograniczenie wydalania wirusa (lysyna). Opieka nad chorym kotem polega na poprawie jego warunków bytowych, usuwaniu nadmiaru wydzielin z oczu, stosowaniu naparów inhalacyjnych, oraz właściwego leczenia z użyciem leków przeciw wirusowych, immunostymulujący, oraz antybiotyków. W zależności od kombinacji zakażeń (sam herpes, kalci, wtórnie Chlamydia, Bordotela) leczenie możne być długotrwale. Dlatego pamiętajmy o szczepieniach które w znacznym stopniu chronią koty przed zakażeniem bądź niwelują jego skutki.
Witam a jesli kot ma katar tylko od bakterii? bez wirusa